*Zaterdag 8 januari 2011 om 20u15
*De voorstelling werd bijgewoond samen met Tom, Maaike en de papa van Maaike.
*Motivatie:
Dit was een voorspel van Maaike. Ik had eerlijk gezegd helemaal geen zin om naar een klassiek concert te gaan. Klassiek interesseert mij helemaal niet. Ik dacht dat ze een ganse avond klassieke muziek gingen spelen met een gans orkest. Violen, piano's, akoestische gitaren, blokfluiten, klarinetten, enzovoort. Ik luister nooit klassieke muziek, dat vind ik kattengejank. Ik verveelde mij dus al van op voorhand.
*Voorkennis:
Ik had van deze artiesten nog nooit gehoord en van de voorstelling had ik ook nog niks gehoord. Als Maaike met het voorstel kwam, had ik haar gevraagd wat zij er van wist, maar zij bleef het antwoord ook schuldig.
*Recensie:
Op de Terra Rare van De Frivole Framboos...
Door markec geplaatst op 14 November 2010
met categorie:
... kan alles?De missende link tussen K3, St-Preux, Star Wars, Tchaikovsky, David Bowie, Stijn Meuris, Gorki, Joe Dassin, "polygamist Wim Mertens" (!), Rossini, Urbanus, Willy Sommers en The Bee Gees en The Stig? Onbestaand en onmogelijk? Dat dacht ik ook, ... En wat met die Bak bier van Sevilla en de oorsprong van Ouverture 1812 in de weinig gekende aparte A-B-B-A-vorm? Op de Terra Rare de Frivole Framboos werd het allemaal aannemelijk, alvast op zaterdag 13 en zondag 14 november. Of hoe dit duo de Mechelse stadsschouwburg twee avonden deed lachen en genieten.
Does humour belong in music?
Het was Frank Zappa die ooit de vraag stelde. Het antwoord is wellicht hetzelfde voor Zappa als Peter Hens en Bart Van Caenegem. Het frivole duo nam het Mechelse publiek twee avonden op rij mee op een muzikale reis langs onverwachte wegen en zijwegen. Peter Hens toonde zich weerom een sterk muziekkenner, van alle markten thuis, en nog steeds een erg begenadigd zanger en cellist. En pianist Bart Van Caenegem, zeg maar de 'rustige helft' van het duo, moest niet onderdoen.
Het aloude Framboosrecept is gekend: klassieke composities vermengen met populaire muziek en er conferences omheenbouwen. Anders dan vroeger, waar die klassieke muziek een toch sterkere ruggengraat vormde, was het nu slechts de aanleiding tot de humor en de vele knipogen naar zowat alle populaire muziekgenres. De show zat erg goed in elkaar, en ondergetekende, die gek genoeg was om alle liedjes die hij herkende te noteren had bijgevolg wat schrijfwerk. Of hoe het ook een frivole twee uur durende muziekquiz werd!
Een show met een ongeziene visie op 'Carnival des Animaux' van Camile Saint-Saëns, met 'die boerderei' aka Fabeltjeskrant, 'de boer' (Old MacDonald) en 'Kip, Varken, Zanger' (1-2-3 Rikketikketik). Wanneer ik bij het Rikketikketik-raden "Urbanus Zelf!” roep, neemt Hens de komiek in verdediging: “Urbanus? Zomaar niet lachen met Urbanus!”. En het ging verder met 'De Koekoek', 'Eines Tolles Tier', waarbij we plots bij Isabelle A's 'Lekker Beest' terecht kwamen, de link met Willy Sommers en 'Als Een Leeuw In een Kooi' bleek snel gelegd. En hoe Hens het had over de 'Lieve Kleine Pyama' (Lieve Kleine Piranha – Gorki). Hilarisch.
Of hoe de Ouverture van Rossini over de 'Bak Bier Van Sevilla' blijkt te gaan, Hens die pianist Van Caenegem bejubelt met diens eerste solo-cd en dan: “En heb je al wat verkocht, Bart”, waarop deze “Ja, mijn huis”. En om bij Bart te blijven: Peters fascinatie voor de iPad van Bart die op diens piano de partituur verving en heel wat meer kunstjes bleek te kunnen. Het verhaal van de 'Planeten van Holst' en de wijsheid dat “Mannen die weten waarom” van “de planeer Jupiler” komen. Waarop twee planeten belicht worden; de planeet 'Mars' en “de onthulling van de ware identiteit van Darth Vader”, en de planeet 'Kryton' en de onthulling van Supermans ware ik. Een potpourri van ondermeer David Bowie's 'Space Oddity' en 'Life on Mars', 'The Imperial March' (Star Wars) maar evengoed 'Satelliet Suzy' en 'Against All odds'...
De intrede van The Stig ging ook niet onopgemerkt voorbij, evenals Barts Formule-1 piano, met het duospel tussen Hens en The Stig die in een hels tempo ondermeer 'Music' (John Miles), Knight Rider, Libertango (Grace Jones), Stayin' Alive (Bee Gees), hertimmerd tot 'Stig's Alive' en 'Oh La La La' (TC Matic) erdoor jaagden.
Ook hilarisch was het stukje over de Vlaamse polygamist Wim Mertens en die vervelende telefoonreclames. Of: van 'Close Cover' naar 'Het Zwanemeer', 'Draai dan 797204', een knap 'Live and Let Die' vermengd met 'I Can't Get No Connection (Statisfaction)', 'Black Berry Bam A Lam...”, tot en met 'Jesus Christ Mobistar'...
Het stukje 'Joske Vermeulen' was ook wel leuk, maar weinig origineel. Maar: lachen deden we toch!
En in de finale krijgen we een bloemlezing van het eurosongfestival dat eigenlijk oorspronkelijk al in 1812 onstond tussen twee deelnemers: Engeland en Frankrijk. En die Tchaikovsky-ouverture in ABBA-vorm kwam eraan met verbasteringen van O Julissi Na Jalin, J'aime La Vie, Poupée de Rire, over Spanish Harlem, Liefde Is een Kaartspel, Soldiers of Love, Door De Wind en Waterloo. En daar telkens doorheen 'Every Breathe You Take' van The Police... Eén element uit Ouverture 1812 kon niet ontbreken: vuurwerk: en ook dat was tenvolle aanwezig...
In de bisronde imiteert Hens een flauwe Amerikaanse crooner die vol zelfverheerlijking is en gaandeweg zijn tekst vergeet. Na dit laatste kunstje opnieuw vuurwerk en dan is het echt voorbij. De tweede helft van de show was wat minder dan deel 1, maar de vele spitsvondigheden, muzikale en verbale grapjes en gimmicks deden bij menigeen in de zaal een heus lachtraantje wegpinken...
En zo zorgde de Frivole Framboos weerom voor een fijne muzikale avond vol lachsalvo's!
Does humor belong in music?
Ik denk het wel!
// de liedjes die je wellicht herkend hebt:
L'été Indien (Joe Dassin)/ The Final Countdown (Europe)/ De Fabeltjeskrant/ Dag Plons Gekke Kikker/ 1-2-3 Rikketikketik (Urbanus)/ 'k Zag Twee Beren Broodjes Smeren/ 'K zie zo geren Mijn Duivenkot (Bobbejaan Schoepen)/ Als Een Leeuw In Een Kooi (Willy Sommers)/ Lekker Beest (Isabelle A)/ Lieve Kleine Piranha (Gorki)/ Bolero (Ravel)/ Alle Eendjes Zwemmen in het Water/ Goodnight Saigon (Billy Joel)/ Till the bottle runs dry (Wolfbanes)/ Tonight (West Side Story)/ Space Oddity (David Bowie)/ Imperial March (Star Wars)/ Satelliet Suzy (Noordkaap)/ Against All Odds (Phil Collins)/ Tim (Wim de Craene)/ Life On Mars (David Bowie)/ Mia (Gorki)/ Strar Trek Theme// Music (John Miles)/ Knight Rider/ Libertango (Grace Jones)/ Hit The Road Jack (Percy Mayfield)/ Get Your Kicks On Route '66 (Bobby Troup/ Nat King Cole)/ Oh La La La (TC Matic)/ Stayin' Alive (Bee Gees)/ Smoke On The Water (Deep Purple)/ Smoke Gets In Your Eyes (Irene Dune: later: The Platters)/ De Wereld Is Om Zeep (Urbanus)/ Close Cover (Wim Mertens)/ Het Zwanemeer/ Draai dan 797204 (Will Tura)/ Live And Let Die (Paul McCartney & Wings)/ I Can Get No Satisfaction (Rolling Stones)/ Die Blaue Donau/ Sunny (Bobby Herb)/ No Milk Today (Herman Hermits)/ Smooth Operator (Sade)/ Black Betty (Ram Jam)/ Gaston Y a Le Telephone Qui Sonne (Nino Ferrer)/ Samson/ Samson Rock/ Jesus Christ Superstar/ Nikkita (Elton John)/ I Just Called To Say I love You (Stevie Wonder)/ Hello (Lionel Ritchie): Bel Me, Schrijf Me (Sandra Kim & Luc Steeno)/ Dromen Zijn Bedrog (Marco Borsato)/ De Telefoon Huilt Mee (Danny Fabry & Syvlie Melody)/ Teleromeo (K3)/ 'K Voel Me Zo Verdomd Alleen (Danny De Munck)/ I Will Survive (Gloria Gaynor)/ Door De wind (Ingeborg)/ O Julissi Na Jalin (Ishtar)/ J'aime La Vie (Sandra Kim)/ Poupéé de Cire, Poupée de son (France Gall)/ Spanish Harlem (Leiber/Stoller)/ Liefde Is Een Kaartspel (Lisa Del Bo)/ Soldiers of Love (Liliane St. Pierre)/ Waterloo (ABBA).
*Bespreking:
Dit was een zeer leuke voorstelling! Zoals je al kon lezen in de recensie kwamen er tal van liedjes aan bod. Die hebben de artiesten gemixt en er een zeer mooi geheel van gemaakt. Ook kwamen er een deel klassieke liedjes aan bod. Het was een hele aangename voorstelling, vol humor en fantasie. Op het einde van de show hebben ze ook de bloopers "gespeeld". Toen ging de volledige zaal uit zijn dak! Iedereen lag plat van het lachen.
